Έρευνες δείχνουν πως η πιθανότητα απώλειας και θνησιμότητας στους χοίρους επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το βάρος γέννησης.
 
Αυτές οι νεαρές χοιρομητέρες έχουν πιο αργή ανάπτυξη, χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να φτάσουν στην ωριμότητα και είναι αναποτελεσματικές όσον αφορά την αναπαραγωγή. Σύμφωνα με την Jennifer Patterson, συντονίστρια έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα (Καναδάς), είναι σημαντικό όταν εξετάζουμε την αποτελεσματικότητα της καλής ανάπτυξης μιας νεαρής χοιρομητέρας να δίνουμε προσοχή στα βάρη γέννησης και να αναγνωρίζουμε τις χοιρομητέρες με φαινοτύπους χαμηλού βάρους γέννησης, 
 
«Αν έχουμε 100 χοιρομητέρες, περίπου το 10% έως 15% του πληθυσμού θα έχει χαμηλό βάρος γέννησης. Ωστόσο, [οι χαμηλού βάρους γέννησης χοίροι] θα παράγουν τότε περίπου το 40% των χαμηλοβαρών χοίρων γέννησης», εξηγεί η Patterson.
 
Πηγές χαμηλού βάρους γέννησης

Οι φάρμες πρέπει να προσδιορίσουν ποια είναι η πηγή των χαμηλών βαρών γέννησης – υπάρχουν 2 πηγές χαμηλού βάρους γέννησης χοίρων:
 
Διακύμανση χοιριδίων - σε κάθε γέννα μπορεί να έχετε χοίρους με χαμηλό βάρος γέννησης.
 
Χαρακτηριστικά χοιριδίων - όπου μια χοιρομητέρα, επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της ζωής της, θα έχει ολόκληρες γέννες με χοιρίδια χαμηλού βάρους γέννησης
 
Επιβίωση χοιριδίων σε σχέση με την ποσότητα

Ένας παράγοντας που συμβάλλει στη γέννηση χοιριδίων χαμηλού βάρους είναι η αλληλεπίδραση των ρυθμών ωορρηξίας και της επιβίωσης των εμβρύων. Η εστίαση στην αύξηση του μεγέθους της γέννας έχει αυξήσει τις περιπτώσεις χαμηλού βάρους γέννησης. Ωστόσο, ορισμένες γενετικές εταιρείες αρχίζουν να επιλέγουν το βάρος γέννησης ισορροπημένο με τα μεγέθη της γέννας. Αναγνώρισαν τη σημασία της επιβίωσης, και όχι απλώς των γεννημένων.
 
Διά Βίου Παραγωγικότητα χοιρομητέρας

Εάν υπάρχει πληθυσμός μέσα στο κοπάδι που παράγει πάντα χοίρους χαμηλού βάρους γέννησης, είναι μια αλληλεπίδραση μεταξύ του γονότυπου και του φαινοτύπου και οι αγρότες μπορούν να το διαχειριστούν αυτό εξετάζοντας το Sow Lifetime Productivity (SLP). Το SLP σχετίζεται με τον αριθμό των χοίρων που παράγει μια χοιρομητέρα στη διάρκεια της ζωής της, τη μακροζωία, δηλαδή πόσο καιρό παραμένει στο κοπάδι και τη συνολική αποτελεσματικότητα. Υπάρχουν 4 βασικά στοιχεία για το SLP:
 
Ηλικία εφηβείας – Η διέγερση της πρώιμης εφηβείας (ηλικίας περίπου 170 ημερών) έχει συσχετιστεί με αυξημένη γονιμότητα κατά τη διάρκεια της ζωής και λιγότερες μη παραγωγικές ημέρες.
 
Βάρος – Η Patterson συνιστά την εκτροφή των θηλυκών μεταξύ 135 και 160 κιλών. Οι χοιρομητέρες βαρύτερες από αυτό κατά την διαδικασία θα είναι λιγότερο παραγωγικές, μαζί με τις βαρύτερες καθ' όλη τη διάρκεια της παραγωγικής τους ζωής, επομένως θα κοστίζουν περισσότερο για τη διατροφή τους
 
Οίστρος – Μια μελέτη που έγινε από το Πρόγραμμα Αναπαραγωγής & Ανάπτυξης Χοίρων (SRDP) του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, συνέκρινε τους θηλασμούς που συντηρήθηκαν στον πρώτο, δεύτερο και τρίτο οίστρο. Τα θηλυκά που συντηρήθηκαν στον πρώτο τους καταγεγραμμένο οίστρο είχαν λιγότερους γεννημένους χοίρους στην πρώτη τους γέννα, περισσότερους χοίρους χαμηλού βάρους γέννησης και χαμηλότερα ποσοστά κατακράτησης.
 
Ηλικία υπηρεσίας – Αυτό σχετίζεται εγγενώς με την ηλικία της εφηβείας. Η αναπαραγωγή συσχετίζεται θετικά με την ηλικία, αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι τα δύο δεν συνδέονται άμεσα.
 
Κρίσιμης σημασίας για τη μείωση του αριθμού των χαμηλού βάρους γέννησης χοίρων είναι η παρακολούθηση του βάρους γέννησης γέννας και ο προσδιορισμός εάν τα χαμηλά βάρη είναι προϊόν παραλλαγής ή χαρακτηριστικού της γέννας. Μόλις διαπιστωθεί αυτό, το αγρόκτημα μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τη μελλοντική επιβίωση των νεαρών χοιρομητέρων.





Photo by Christopher Carson on Unsplash