Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Aarhus και το KU Leuven διαπίστωσαν ότι το διατροφικό στρες περιορίζει την απόδοση της συμπεριφοράς του παιχνιδιού και επηρεάζει αρνητικά την ευημερία των χοίρων.

Η συμπεριφορά παιχνιδιού στα νεαρά γουρούνια είναι μια ενεργειακά και γνωστικά απαιτητική δραστηριότητα. Είναι ένας δείκτης θετικής καλής μεταχείρισης των ζώων που εμφανίζεται σε ένα σχετικά ασφαλές και σταθερό περιβάλλον. Από την άλλη πλευρά, λίγο παιχνίδι ή παιχνίδι χωρίς δέσμευση υποδηλώνει την παρουσία σωματικών, φυσιολογικών ή ψυχολογικών προκλήσεων. Στα σύγχρονα συστήματα παραγωγής, ο απογαλακτισμός προκαλεί διατροφικό στρες στους χοίρους. Αυτό το καθιστά κατάλληλο πλαίσιο για την αξιολόγηση της εγκυρότητας της συμπεριφοράς παιχνιδιού ως δείκτη ευημερίας των χοίρων, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Συλλογή δεδομένων

Η ερευνητική ομάδα συμπεριέλαβε 306 χοίρους (50% ευνουχισμένα αρσενικά, 50% θηλυκά) από 24 γέννες στη μελέτη τους. Ο απογαλακτισμός έγινε όσο το δυνατόν πιο κοντά στην ηλικία των 28 ημερών. Οι χοίροι είχαν ad libitum πρόσβαση σε μια τυποποιημένη δίαιτα απογαλακτισμού με σφαιρίδια χωρίς προσθήκη ιατρικού οξειδίου ψευδαργύρου. Ταΐζονταν μία φορά την ημέρα, το πρωί.

Η ομάδα κατέγραψε αύξηση βάρους χοίρου κατά την περίοδο πριν και μετά τον απογαλακτισμό. Κατέγραψαν συμπεριφορές παιχνιδιού, όπως κινητικό-περιστροφικό παιχνίδι (δηλαδή  σκαμπανεβάσματα, πτώσεις, εκτίναξη κεφαλιού, αναπήδηση/περιστροφή, στροφή, κούνημα άχυρου και ρίψη άχυρου) και κοινωνικό παιχνίδι (δηλαδή, σκαρφάλωμα, ακολουθία/κυνήγι, μοχλός, ώθηση , σπρώξτε και παίξτε αγώνα) σε ατομικό επίπεδο κατά την περίοδο με τη λιγότερη ενόχληση στα κελιά και με αναμμένα τεχνητά φώτα. Επιπλέον, ένας εκπαιδευμένος πειραματιστής κατέγραψε τη συχνότητα και την καθυστέρηση των μεμονωμένων επισκέψεων σε τροφοδότες και πότες.

Η επίδραση της αύξησης βάρους στη συμπεριφορά παιχνιδιού

Οι χοίροι με χαμηλό κέρδος βάρους πέρασαν το συντομότερο χρόνο εκτελώντας κινητικό-περιστροφικό παιχνίδι και κοινωνικό παιχνίδι. Οι χοίροι με μέτρια έως υψηλή αύξηση βάρους έδειξαν υψηλότερες πιθανότητες να εκτελέσουν κινητικό-περιστροφικό παιχνίδι και κοινωνικό παιχνίδι.

Ο αντίκτυπος της συμπεριφοράς σίτισης στη συμπεριφορά παιχνιδιού

Χοίροι με μέσο αριθμό επισκέψεων στον τροφοδότη έτειναν να περνούν τον μεγαλύτερο χρόνο εκτελώντας κινητικό-περιστροφικό παιχνίδι. Οι χοίροι που χρησιμοποιούσαν πολύ λίγο τον τροφοδότη έδειξαν τις χαμηλότερες πιθανότητες να εκτελέσουν κινητικό-περιστροφικό παιχνίδι.

Η επίδραση της συμπεριφοράς πόσης στη συμπεριφορά παιχνιδιού

Τα γουρούνια που δεν χρησιμοποιούσαν συχνά την ποτίστρα περνούσαν το συντομότερο χρόνο εκτελώντας κινητικό-περιστροφικό παιχνίδι. Ωστόσο, έδειξαν περισσότερο κινητικό-περιστροφικό παιχνίδι από χοίρους με μέσο αριθμό επισκέψεων στην ποτίστρα. Η ομάδα συνέδεσε το κινητικό-περιστροφικό παιχνίδι με μια επίσκεψη στον τροφοδότη εντός 24 ωρών μετά τον απογαλακτισμό

Η αξία του παιχνιδιού ως θετικός δείκτης καλής διαβίωσης των ζώων

Η αύξηση βάρους από τη γέννηση έως τον απογαλακτισμό αντανακλά τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των χοίρων. Η αύξηση βάρους από την ημέρα 7 έως τον απογαλακτισμό αντικατοπτρίζει τη βραχυπρόθεσμη διατροφική κατάσταση των χοίρων πριν από τον απογαλακτισμό. Η αύξηση βάρους ως δείκτης των ατόμων που τρέφονται καλά σχετίζεται θετικά με τη συμπεριφορά παιχνιδιού πριν και μετά τον απογαλακτισμό, εκτός από τις πρώτες 24 ώρες μετά τον απογαλακτισμό.

Μέσα στις πρώτες 24 ώρες μετά τον απογαλακτισμό, οι χοίροι με χαμηλή, μεσαία και υψηλή αύξηση βάρους εμφάνισαν απώλεια βάρους και δραματική μείωση του χρόνου που αφιερώθηκε στο παιχνίδι, λόγω των αρνητικών επιπτώσεων του πρώιμου απότομου απογαλακτισμού. Αυτό περιελάμβανε τον αποχωρισμό από τη χοιρομητέρα, την περιβαλλοντική αλλαγή, το κοινωνικό στρες, τον υποσιτισμό και μια κινητήρια στροφή προς τη διατροφή και τη διατήρηση των αποθεμάτων ενέργειας του σώματος.

Διακύμανση στην πρόσληψη νερού

Η διακύμανση στην πρόσληψη νερού ως βασική πτυχή της διατροφής, της υγείας και της ευημερίας των χοίρων μπορεί να υποδεικνύει προβλήματα υγείας ή θερμικό στρες. Επιπλέον, η συμπεριφορά παιχνιδιού απαιτεί δαπάνη ενέργειας και θρεπτικών συστατικών. Επομένως, η υψηλότερη πρόσληψη νερού είναι ένας τρόπος για την αποκατάσταση του νερού και των θρεπτικών συστατικών που καταναλώθηκαν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Επιπλέον, οι χοίροι που αντισταθμίζουν την απώλεια γάλακτος κατά τον απογαλακτισμό επισκεπτόμενοι τον τροφοδότη νωρίτερα και αυξάνοντας την πρόσληψη στερεών τροφών και νερού τρέφονται καλύτερα και έτσι έχουν περισσότερα κίνητρα για παιχνίδι.

Στα συμπεράσματα, οι ερευνητές έγραψαν ότι «Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν την υπόθεση ότι τα ζώα που βιώνουν μια πιο σταθερή κατάσταση (π.χ. καλύτερη τροφή) έχουν περισσότερα κίνητρα για να εκτελέσουν συμπεριφορές παιχνιδιού».




Photo by Marek Piwnicki on Unsplash