Ημ/νία: 30/11/2016

Επέκταση των γενοτύπων PCV2 και νέες προκλήσεις

Επέκταση των γενοτύπων PCV2 και νέες προκλήσεις

Η ασθένεια που οφείλεται στον κυκλοϊό των χοίρων,τύπου 2 (PCV2 - Porcine Circovirus type 2), περιγράφηκε κλινικά στις αρχές του 1990, αν και η ανίχνευση αντισωμάτων του ιού έγινε αρχικά στις δεκαετίες του 1960 και του 1980 σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική, αντίστοιχα.

Παρόλο που η δημιουργία εμβολίων κατέστησε εφικτή τη μείωση της επίδρασης του ιού, η αντιμετώπισή του συνεχίζει να αποτελεί παγκόσμια πρόκληση. Ο ιός εκδηλώνεται κλινικά σε διάφορες μορφές ασθένειας: αναπνευστικά σύνδρομα, εντερικές ασθένειες, δερματίτιδες, σύνδρομα νεφροπάθειας, καθώς επίσης και με δυσλειτουργία που αφορά την αναπαραγωγή.

Πριν από το 2005 υπήρχε η αντίληψη πως μόνο ένας γενότυπος του PCV2 κυκλοφορούσε στη Βόρεια Αμερική. Ωστόσο, επιβεβαιώθηκε πως ένας δεύτερος γενότυπος, ο PCV2b επίσης κυκλοφορούσε, καθώς τα διάφορα σύνδρομα που σχετίζονται με τον εν λόγω ιό, καθώς και η θνησιμότητα των χοίρων, άρχισαν να αυξάνονται ραγδαία.

Η εύρεση του PCV2b αύξησε τις ανησυχίες, όσον αφορά τον τρόπο μετάδοσης του ιού, τη μεταδοσιμότητά του και την παθογένειά του. Ευτυχώς, τα εμπορικά εμβόλια που εισήχθησαν ήταν αποτελεσματικά, ανεξαρτήτως του γενοτύπου που κυκλοφορούσε.

Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού μελετάται συνεχώς, καθώς σποραδικές περιπτώσεις ασθενειών που ορφείλονται στους διάφορους γενοτύπους του PCV2 συνεχίζουν να αναφέρονται. Υπάρχουν πολυάριθμοι λόγοι για τη μειωμένη δράση του εμβολίου, όπως οι χώροι αποθήκευσης και φύλαξής του, η τροποποίηση της δόσης του, τα τυχόντα αντισώματα που διαθέτει ο χοίρος και τα οποία ενδέχεται να αντιδρούν με τα αντισώματα που περιέχει το εμβόλιο, καθώς και ο εμβολιασμός από μη εγκεκριμένους ανθρώπους.

Μέχρι στιγμής, υπάρχουν 5 διαφορετικοί γενότυποι (PCV2a - PCV2e), εκ των οποίων, οι γενότυποι a και b είναι περισσότερο μελετημένοι και είμαστε περισσότερο εξοικειωμένοι με αυτούς, σε σχέση με τους γενοτύπους c, d και e. Ο γενότυπος d, μάλιστα, κυκλοφορεί εντός της Ευρώπης από τα τέλη του 1990.

Όσον αφορά την κλινική διαφορά μεταξύ των γενοτύπων, είναι ακόμη υπό εξέταση. Αν και οι διάφοροι γενότυποι διαφέρουν όσον αφορά το γονιδίωμά τους, εν τούτοις, κάθε διαφορετική μορφή γενοτύπου, μεμονωμένα σε κάθε χοίρο, θα μπορούσε να φέρει διαφορετική κλινική μορφή.
Share this:
Πηγή: