Η κα Λία Hoving κάτοχος SMc και PhD, ειδική σε θέματα δια-
χείρισης χοίρων για την περιοχή της Ευρώπης, της Μέσης Ανα-
τολής και της Αφρικής για λογαριασμό της Provimi BV, μιας
εταιρείας του ομίλου Cargill.
Η ανάπτυξη των νεαρών χοιρομητέρων (gilts) είναι μια βασική
κινητήρια δύναμη της παραγωγικότητας του συνόλου των χοι-
ρομητέρων. Για να έχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από
μια νεαρή χοιρομητέρα, θα πρέπει η ανάπτυξή της να αποσκοπεί
στη βελτιστοποίηση της ανάπτυξης του σώματος της. Λαμβάνο-
ντας υπόψη την υψηλή παραγωγικότητα και την σωματική κα-
τάσταση των νεαρών χοιρομητέρων, οι παλαιές στρατηγικές
ανάπτυξης θα πρέπει να αναθεωρηθούν. Η νεαρή χοιρομητέρα
θα πρέπει να τρέφεται με ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα διατρο-
φής, μόνο τότε θα έχει τα βέλτιστα θεμέλια για το ξεκίνημα που
χρειάζεται για μια μακρά και παραγωγική ζωή.
Λόγω της γενετικής προόδου, η παραγωγικότητα των χοιρο-
μητέρων έχει αυξηθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία. Για
παράδειγμα, ο αριθμός των ζώντων χοιριδίων που γεννήθηκαν
αυξήθηκε κατά 1-2 χοιρίδια ανά γέννα οδηγώντας σε μία αύξη-
ση από 2 έως 4,5 απογαλακτισμένα χοιρίδια ανά χοιρομητέρα
ανά έτος. Τα ολοένα και αυξημένα επίπεδα παραγωγής ασκούν
όλο και μεγαλύτερη πίεση στη χοιρομητέρα, ως παραγωγό γά-
λακτος και κρέατος. Δεδομένου ότι οι νεαρές χοιρομητέρες
είναι το μέλλον της μονάδας, δίνεται τεράστια σημασία στην
ανάπτυξη αλλά και στην διαχείριση των νεαρών εγκύων χοι-
ρομητέρων, καθότι είναι ζωτικής σημασίας για μια μακρά πα-
ραγωγική ζωή.

Η ηλικία, το βάρος και η σύσταση του σώματος
Η ηλικία, το σωματικό βάρος και η σύσταση του σώματος κατά
την πρώτη γονιμοποίηση είναι βασικοί παράγοντες που επη-
ρεάζουν την αναπαραγωγική απόδοση και τη μακροζωία των
χοιρομητέρων. (Schukken et al., 1994, Challinor et al., 1996,
Tummaruk etal., 2001). Από τη σχετική βιβλιογραφία, μπορεί
κανείς να συμπεράνει ότι η ηλικία από μόνη της δεν είναι μια
καλή ένδειξη για τη μελλοντική αναπαραγωγική απόδοση και
τη μακροζωία. Επομένως, πρέπει να συνδυαστεί με το ραχιαίο
λίπος, την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και το σωματικό βάρος
κατά την πρώτη γονιμοποίηση.
Το βάρος κατά την πρώτη γονιμοποίηση και εφόσον είναι εφι-
κτό σε συνδυασμό με το ραχιαίο λίπος, είναι η προτιμώμενη
παράμετρος για την αξιολόγηση της ανάπτυξης της νεαρής χοι-
ρομητέρας κατά την πρώτη γονιμοποίηση. Για παράδειγμα, οι
Williams et al. (2005) έδειξαν ότι οι νεαρές χοιρομητέρες που
γονιμοποιούνται σε βάρους 135 kg ή και περισσότερο, γεννούν
1,5 έως 2 χοιρίδια περισσότερα στις 3 πρώτες γέννες συγκρι-
τικά με τις νεαρές χοιρομητέρες που γονιμοποιήθηκαν με βάρος
μικρότερο από 135 κιλά.
Για να έχουμε την ιδανική νεαρή χοιρομητέρα με το συνιστώμε-
νο βάρος σε ορισμένη ηλικία (Πίνακας 1) θα πρέπει να ελέγχεται
ο ρυθμός ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανάπτυ-
ξής της. Από τη βιβλιογραφία, μπορεί να συναχθεί το συμπέρα-
σμα ότι οι νεαρές χοιρομητέρες με ρυθμό ανάπτυξης περίπου
600-800 γραμμάρια ανά ημέρα εμφανίζουν σημάδια εφηβείας
με πιο ανεπτυγμένα ωοθυλάκια σε μικρότερη ηλικία από ότι οι
νεαρές χοιρομητέρες που αυξάνονται με ρυθμό μικρότερο από
600 γραμμάρια. Οι επιπτώσεις στην μελλοντική αναπαραγωγική
απόδοση ή στη μακροζωία είναι λιγότερο σαφείς, αν και ένας
ρυθμός ανάπτυξης πάνω από 800 γραμμάρια πρέπει να αποφεύγεται,
αφού αυτό μπορεί να προκαλέσει κινητικά προβλήματα στη μετέπειτα ζωή.
Όχι πια διατροφή πάχυνσης
Ιστορικά, οι νεαρές χοιρομητέρες εκτρέφονταν με διατροφή
πάχυνσης ή διατροφή που δίδεται κατά την περίοδο της κυ-
οφορίας. Ωστόσο, μια διατροφή πάχυνσης δεν εμπεριέχει ότι
χρειάζεται η νεαρή χοιρομητέρα. Οι υπερβολικοί ρυθμοί ανά-
πτυξης των νεαρών χοιρομητέρων μπορεί να οδηγήσουν σε
οστεοχόνδρωση και αδυναμία των ποδιών, τα οποία αυξάνουν
τα ποσοστά αντικατάστασης των νεαρών χοιρομητέρων μέσα
στο κοπάδι. Επιπλέον, το επίπεδο βιταμινών και ιχνοστοιχείων
της διατροφής πάχυνσης δεν υποστηρίζει ούτε την ανάπτυξη
των οστών ούτε την ανάπτυξη του αναπαραγωγικού συστήμα-
τος που απαιτείται για τις νεαρές χοιρομητέρες. Τα νεαρά ζώα
συχνά θανατώνονται λόγω κινητικών προβλημάτων, όπως η
δυσκινησία, η οστεοχόνδρωση και η κακή υγεία νυχιών. Αυτό
μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη μεταλλικών στοιχείων κατά τη
διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης.
Το 2012 οι συστάσεις NRC έδειξαν ότι οι απαιτήσεις για ασβέ-
στιο (Ca) και φωσφόρο (P), προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η
αντοχή των οστών και η μάζα των οστών είναι κατά 0,1 ποσο-
στιαίες μονάδες υψηλότερες από τις απαιτήσεις για βέλτιστη
αύξηση του βάρους που προσφέρουν οι διατροφές πάχυνσης.
Εκτός από το ασβέστιο και το φώσφορο, η βιταμίνη D και το
μαγνήσιο (Mg) είναι απαραίτητα για τη βελτιστοποίηση του
μεταβολισμού του ασβεστίου, ώστε να επιτευχθεί η ανάπτυξη
των οστών. Επιπλέον ποσότητες βιταμίνης Ε, αντιοξειδωτικών
και βιοτίνης απαιτούνται για να βελτιωθεί η ανάπτυξη των πο-
διών και η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ η
βιταμίνη Β6 και το φολικό οξύ συμβάλλουν στην επιβίωση του
εμβρύου και την αναπαραγωγική ικανότητα. Συμπληρώματα
ψευδαργύρου και μαγγανίου συμβάλλουν στο σχηματισμό και
τη διατήρηση των χόνδρων και των οστών.
Αμινοξέα και ενέργεια
Επίσης, η διατροφή κατά την περίοδο της κυοφορίας δεν έχει
σχεδιαστεί για να καλύψει τις ανάγκες για αμινοξέα ή τις απαι-
τήσεις για ενέργεια της νεαρής χοιρομητέρας κατά τη διάρκεια
της ανάπτυξης. Η πρωτεΐνη (λυσίνη) και οι τιμές ενέργειας που
έχουν οι διατροφές είναι σημαντικές για τη βέλτιστη ανάπτυξη
των νεαρών χοιρομητέρων. Δεδομένου ότι οι νεαρές χοιρομη-
τέρες κατά την ανάπτυξη χρειάζονται περισσότερη λυσίνη σε
σχέση με τις κυοφορούσες χοιρομητέρες, αλλά λιγότερη συ-
γκριτικά με τους χοίρους που τρέφονται με διατροφές πάχυν-
σης. Οι τιμές της ενέργειας θα πρέπει να είναι σε τέτοια επίπεδα
που να βελτιστοποιούν την ανάπτυξη, χωρίς τον κίνδυνο να
καταστεί η νεαρή χοιρομητέρα υπέρβαρη. Τέλος, η προσθήκη
λυσίνης ανάλογα με τις τιμές της ενέργειας μπορεί να επηρεά-
σει την αναλογία αύξησης μυικής μάζας με την αύξηση λίπους
σε νεαρές χοιρομητέρες, το οποίο καθορίζει την σύσταση του
σώματος κατά την πρώτη γονιμοποίηση και, ως εκ τούτου, την
αναπαραγωγική ικανότητα των νεαρών χοιρομητέρων και τη
μακροζωία των χοιρομητέρων.