Η κλινική νόσος που σχετίζεται με τον ιό της διάρροιας χοίρων σε αφελείς χοίρους εξιστορείται καλά . Ωστόσο, πληροφορίες σχετικά με ενδημική μόλυνση του ιού της διάρροιας χοίρων είναι περιορισμένες. Για να χαρακτηρίσουμε χρόνια τη λοίμωξη του ιού της διάρροιας χοίρων, η διάρκεια της απόπτωσης του μολυσματικού ιού και της ανάπτυξη προστατευτικής ανοσίας από τον ιό είχε προσδιοριστεί.

Την ημέρα 1 , ένας αναπτυσσόμενος χοίρος που προκλήθηκε με τον ιό της διάρροιας χοίρων και 13 γουρούνια –“επαφές” ανακατευτήκαν. Στις 8 μέρες , 9 γουρούνια –“επαφές” επελέγησαν και μεταφέρθηκαν σε ένα ξεχωριστό δωμάτιο και αναμιγνύονται με ένα υγιή χοίρο. Αυτή η διαδικασία επαναλήφθηκε εβδομαδιαία για 4 εβδομάδες με έναν την υγιή χοίρο την εβδομάδα. Τα γουρούνια ήταν θετικά στον ιό από την 4η-12η μέρα, με ορισμένους χοίρους κατά διαστήματα θετικά μέχρι την 43η μέρα . Οι Χοίροι των πρώτων 2 εβδομάδων ήταν θετικοί στον ιό εντός 24 ωρών από την ανάμιξη. Αντισώματα ανιχνεύθηκαν σε όλα τα γουρούνια την 22η μέρα και 7 ημέρες μετά την επαφή με τα γουρούνια των πρώτων 2 εβδομάδων. Οι Χοίροι της 3ης και 4ης εβδομάδας ήταν αρνητικοί για αντισώματα μετά από την συνεύρεση. Για την αξιολόγηση της προστατευτικής ανοσίας, 5 αφελείς χοίροι προκλήθηκαν με τον ομόλογο ιό σε 50 μέρες. Την 53η με 62ή μέρα όλοι οι χοίροι ήταν θετικά ανιχνεύσιμοι. Όλοι οι χοίροι ήταν αρνητικά ανιχνεύσιμοι στον ιό μετά την 63η μέρα. Παρόλο που ο ιός αποδείχθηκε θετικός σε χοίρους μετά την πρωτογενή μόλυνση μέχρι την 43η μέρα, ικανότητα οριζόντιας μετάδοσης σε αφελείς ίδιας ηλικίας χοίρους υπάρχει μόνο 14-16 ημέρες μετά τη μόλυνση.

Ομόλογος εκ νέου πρόκληση 49 ημέρες μετά την αρχική έκθεση στον ιό της διάρροιας των χοίρων δεν είχε ως αποτέλεσμα την εκ νέου μόλυνση των χοίρων. Αυτό καταδεικνύει το ενδεχόμενο για ένα αποτελεσματικό εμβόλιο.